“Gifted and sometimes drifted…”

Ian Siegal is een zanger, songwriter, gitarist en bandleider. Hij werd in 1971 geboren als Ian Berry in de buurt van Portsmouth in het zuidoosten van Engeland, stopte eind jaren tachtig aan de kunstacademie en begon net voor de eeuwwisseling aan zijn muzikale reis als busker in Duitsland.

Hij viel in 1995 op met een titelloos album, dat hij opnam met The Score. Zijn eerste solo album ‘Meat & Potatoes’ verscheen in 2005 uit. Het werd opgenomen met Nikolaj Bjerre (drums), Andy Graham (bas), Jonny Henderson (orgel) en met gitaarbijdragen van Matt Schofield, die ook de producer was. Het album bevat verschillende nummers die door Siegal zijn geschreven of in samenwerking met Keith Harrison. Er volgen nog twee albums met dezelfde line-up: in 2007 ‘Swagger’ en in 2009 ‘Broadside’. Een jaar eerder verscheen zijn eerste akoestische solo album, ‘The Dust’.

Tijdens de British Blues Awards in 2010 won Siegal de prijs voor “Best Band”. In de volgende drie jaar won hij prijzen in verschillende categorieën, waaronder die voor beste mannelijke zanger, beste soloartiest, beste album en beste nummer. Hij was een van de eerste inductees van de British Blues Awards Hall of Fame.

‘The Skinny ‘(2011) werd opgenomen met The Youngest Sons en met Cody Dickinson van de North Mississippi Allstars als producer, die ook op het album speelde. Andere Amerikaanse muzikanten waren Robert Kimbrough, op gitaar, Garry Burnside op bas en op drums Rod Bland. Te gast waren Alvin Youngblood Hart en Duwayne Burnside. Dit album werd genomineerd tijdens de Blues Music Award 2012 als “Best Contemporary Blues Album”. Een tegenbezoek aan de Dickinson's Zebra Ranch-studio in Coldwater, MS, resulteerde in het album ‘Candy Store Kid’ (2012), gecrediteerd aan Ian Siegal & The Mississippi Mudbloods. Dit album werd ook genomineerd voor een Blues Music Award in de categorie “Contemporary Blues Album”. In 2012 traden Ian Siegal & The Mississippi Mudbloods op tijdens het Manchester Bluesfest, dat werd opgenomen door de BBC. Een optreden op het London Bluesfest in 2013 resulteerde in de release van ‘Man & Guitar’ (2014), opgenomen door de BBC en uitgebracht door Nugene Records. Siegal’s lange lijst bevat ondertussen 13 British Blues Awards, 3 Mojo Blues Albums of the Year, 4 European Blues Music Awards en 3 US Blues Awards-nominaties.

“’Stone on Stone’ is a collection of songs steeped in the traditions of classic songwriting, offering hope, reflection, sadness and joy…'”

Ian Siegal's nieuwe studioalbum, 'Stone By Stone' doet door zijn uitgeklede sfeer denken aan zijn 2015-album, ‘The Picnic Sessions’. Het werd opgenomen in de Grow Vision Studios in Zuid-Californië ten huize van en met als producers zangeres Greta Valenti (Well Hung Heart) & Robin Davey (The Hoax), die beiden  het collectief Beaux Gris Gris & The Apocalypse leiden en daarnaast ook Grow Vision, hun creatief multimedia development platform beheren.

Hoewel de blues zeker de basis vormt voor het album, is 'Stone By Stone' niet alleen een blues album. Het is een verzameling songs die doordrenkt zijn van de tradities van klassieke songwriting en die hoop, reflectie, verdriet en vreugde omarmen. Het album verstevigt Siegal’s reputatie als niet alleen een uitstekend live artiest, maar ook een essentiële Britse artiest.

Voor de opnames nodige Siegal meerdere gasten uit. Op het gospelachtige “Working on a Building”, waarmee het album opent was dit Jimmie Wood op harmonica, die onopvallend de gitaar van de andere gast, JJ Holiday en die van Siegal in de achtergrond aanvult. Robin Davey en Greta Valenti zingen ook mee in het koor terwijl  Davey de baspartij en de kick drum levert. Op de perfecte aansluiter, het relaxte en prachtige “Hand in Hand”,is het Shemeika Copeland die de zang overneemt en in imponeert. Siegal gooit dan, op de met wat Country/Blues doordrenkte Americana, “The Fear” het roer muzikaal om en verrast hier vooral vocaal. “I’m the Shit”, een nummer dat Siegal schreef samen met Mathus,is even de rare gypsy eend in deze roots bijt waarmee Siegal meteen voor wat “andere” en geinige blues zorgt. Ook zijn gevoelige vertolking van “Psycho” (een macaber nummer van Leon Payne over broeiend geweld dat teruggaat tot de sixties, dat je kan vinden op Elvis Costello’s ‘From Hell to Obscurity’, 1989) is top. Op “K.K.’s Blues” krijgt hij de hulp van zijn maat, zijn “partner in grime”, Jimbo Mathus, met wie hij al eerder in de studio stond en met hij ook al toerde. Het is opnieuw vooral genieten van het voortreffelijke gitaarspel van Siegal en de wending die het nummer onverwacht meekrijgt, als het meisje niet dansen wil. Mathus wisselt zijn gitaar voor een mandoline op de trieste ballade “Gathering Deep”, een song vol van liefdesverdriet, verwoord zo alleen maar Siegal dat kan. “This Heart” doet Siegal solo, het is alsof Robert Johnson meeluistert en “Monday Saw” is een trio met Valenti en Davey en een nummer dat door het geklap, gestamp en de percussie verder geen woorden behoeft. De country/blues “Holler” valt ook op door Siegal’s minimalistische gitaarspel en “Onwards and Upwards” door de woorden die het gevecht aangaan.

“With 'Stone by Stone' Ian Siegal delivers an excellent and distinct roots album for mature fine tasters…” (ESC for Rootstime)

Eric Schuurmans

Album tracklist: 01. Working on a Building, feat. Jimmie Wood & JJ Holiday – 02. Hand in Hand, feat. Shemeika Copeland – 03. The Fear – 04. I’m the Shit – 05. Psycho [Leon Payne] – 06. K.K.’s Blues, feat. Jimbo Mathus – 07. Gathering Deep, feat Jimbo Mathus – 08. This Heart – 09. Monday Saw – 10. Holler – Onwards and Upwards | Music/Lyrics by: Ian Siegal, w/Jimbo Mathus (4) or as [noted] | Produced by: Greta Valenti & Robin Dave | Album credits: Ian Siegal: vocs, a & e guitar, percussion (1,2,4) / Jimmie Wood: harmonica (1,3), vocs (1), percussion (1) / JJ Holiday: e guitar (1), vocs (1), percussion (1) / Greta Valenti: vocs (1,5,9), percussion (1,9) / Robin Davey: vocs (1,9), percussion (1,2,7,9), kick drum (1),  bass (1,2,5), slide guitar (2) / Shemeika Copeland: vocs (2) / Stephen Hodges: drums (2) / Jimbo Mathus: vocs (6,7), guitar (6), mandoline (7) 

Discography IAN SIEGAL: Stone By Stone [2022] | Naked Rage (EP) [2019] | All the Rage [2018] | The Sh*t Hit [2018] | Greg Zlap, Julliver, Ian Siegal [2017] | 2wenty5ive: The Collection (compilation) [2017] | Ergo Sum, Mike Sponza feat. Dana Gillespie & Ian Siegal [2016] | Wayward Sons, Ian Siegal & Jimbo Muthas - Live [2016] | One Night in Amsterdam - Live [2015] | The Picnic Sessions [2015] | Man & Guitar - Live [2014] | Mustique Blues Festival – Live, Various artists [2013] | Candy Store Kid, w/The Mississippi Mudbloods [2012] | Blues Fury – The New York Revolution, Various artists [2012] | The Skinny, w/The Youngest Sons [2011] | Picnic Jam, w/The Youngest Sons (single) [2011] | Mustique Blues Festival – Live, Various artists [2011] | Broadside [2009] | The Dust [2008] | Swagger [2007] | Kump Good! -Via USA, Afrika en UK naar Nieuw Zeeland en Limburg (compilation) [2007] | A Bigger Plate of Meat & Potatoes [2006] | Revelator, w/The Matt Schofield Trio (single) [2006] | She Got the Devil in Her / I Gotta Try You Baby, w/The Matt Schofield Trio (single) [2006] | Standing in the Morning [2006] | Meat & Potatoes [2005] | Shake Hand With the Devil - Live [2003] | Yo Edjumikashun, w/The Ian Siegal Band [1998] | Live @ The Navigation Waterfront, feat. Aynsley Lister & Duncan Moules [1996] | Ian Siegal, w/The Score [1995] |